Uniwersytet jako miejsce spotkań. Relacja z Kongresu Rozwoju Edukacji

W dniu 24 listopada br. wzięłyśmy udział w III Kongresie Rozwoju Edukacji (dawniej: Konferencja „Rozwój e-edukacji w ekonomicznym szkolnictwie wyższym”). Gospodarzem tegorocznego wydarzenia był Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie. Jest to już kilkunastoletnia tradycja polskich uczelni ekonomicznych w tworzeniu przestrzeni do wymiany doświadczeń wszystkich podmiotów zainteresowanych nowoczesnymi metodami nauczania. Również i tym razem Kongres zgromadził wielu aktywnych wykładowców i badaczy zjawisk zachodzących w edukacji, szczególnie w edukacji zdalnej.

Kongres oferował część warsztatową, obrady plenarne, sesje tematyczne oraz dyskusje przy stołach refleksji. Zapewnił zarówno wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe, prezentacje dłuższe i – jak Famelab – ograniczone czasowo (maksymalnie do 4 minut), stanowiące swego rodzaju konkurs z nagrodami na najciekawsze przedstawienie dokonań własnych w ramach pracy na wyższej uczelni.

Otwierając Kongres, prof. Michał Kleiber (Europejska Akademia Nauk i Sztuk) wskazał na najważniejsze cele uczelni, tj. dydaktykę, badania, innowacyjność i wdrożenia – kontakt z sektorem ekonomicznym. Podkreślił, że jako otwarte centrum życia intelektualnego społeczeństwa uczelnia oddziałuje na otoczenie np. poprzez popularyzację osiągnięć naukowych czy kształcenie ustawiczne i na odległość.

W drugim wykładzie otwierającym konferencję, prof. Joanna Hańderek (Uniwersytet Jagielloński) przedstawiła uniwersytet jako miejsce spotkania, miejsce tworzenia i kształtowania relacji uczeń-mistrz, w którym wiele zależy od wykładowcy, traktującego naukę jako odpowiedzialność – ukazującego świat w kategoriach wiedzy przekuwającej się w mądrość, bazującego na autorefleksji, posługującego się słowami mającymi wpływ na innych, na rzeczywistość.

Istotną część konferencji zajęły rozważania dotyczące pokoleń X, Y i Z, ich wzajemnych relacji lub ich braku, a także sposobu funkcjonowania każdego pokolenia w kontekście edukacji trzeciego stopnia oraz przygotowania do zawodu. Okazuje się, że wszystkim nam zależy na zaangażowaniu studentów, na ich czynnym udziale w zajęciach, na kreatywności i samodzielności. Jak możemy im pomóc? Poprzez angażowanie – prowadzące od wykonania pracy do wyciągnięcia wniosków, nazwania zjawisk, wreszcie współtworzenia i budowania zajęć.

Kongres pozwolił na nowo przyjrzeć się roli i zadaniom wyższej uczelni, przed którą stoją nowe wyzwania, związane z nieustannym rozwojem technologicznym i zmieniającymi się pokoleniami, wstępującymi w jej progi.

Organizatorom dziękujemy za wspaniałe przyjęcie oraz inspirujące dyskusje. Do zobaczenia za rok!

Strona KRE

Autorzy: Anna Barbasiewicz, Monika Galbarczyk