Edukacja filmowa i medialna w świecie i w Polsce – nowe możliwości oraz studia przypadków

Celem naszej konferencji jest rozpoznanie stanu edukacji audiowizualnej i medialnej w świecie i dyskusja nad możliwymi działaniami w Polsce. Konferencja będzie spotkaniem teoretyków i praktyków edukacji audiowizualnej i medialnej.

Przez edukację audiowizualną i medialną rozumiemy zarówno edukację w dziedzinie mediów, szczególnie filmu - w tym naukę wykorzystywania narzędzi multimedialnych - jak i zastosowanie mediów w edukacji w innych dziedzinach. Planujemy referaty (przedstawiane na żywo i on-line) z Holandii, Niemiec, Pakistanu, Rosji, Szwecji, Ukrainy, USA, Wielkiej Brytanii, referat poświęcony polityce Unii Europejskiej w tej dziedzinie oraz pięć referatów i dyskusję przedstawiające badania i prognozy przyszłości edukacji audiowizualnej i medialnej w Polsce.

Obszary naszych zainteresowań są następujące:

  1. Stan wyjściowy (2012): podstawa prawna edukacji w tych dziedzinach, instytucje zajmujące się taką edukacją, poziomy edukacji, specjalne przedmioty na różnych poziomach edukacji, dostęp edukowanych do sprzętu i technologii (Internet), kierunki studiów i szkoły różnych szczebli zajmujące się taką edukacją, opinie nt. stanu na rok 2012, główne problemy do rozwiązania, oceny bieżącej sytuacji;
  2. Planowane zmiany - ich założenia, harmonogram, siły sprawcze, pomoc instytucjonalna państwa, planowane relacje z mediami i biznesem, edukacja „wykluczonych”, leczenie wtórnego analfabetyzmu komputerowego;
  3. Case study – opis udanego przedsięwzięcia lub wydarzenia w dziedzinie edukacji audiowizualnej i medialnej (np. platformy e-learningowej, programu nauczania, programu radiowego lub telewizyjnego o charakterze interaktywnym, zestawu materiałów dydaktycznych itp.).

A oto główne pytania do dyskusji na naszej konferencji:

  1. Media to „uciekający przedmiot” refleksji teoretycznej – rozwijają się bowiem szybciej niż nauka o nich. W jaki sposób można wykorzystać w edukacji audiowizualnej i medialnej teorie mediów oraz wiedzę z innych dziedzin (np. socjologii, filozofii, antropologii, psychologii, filmoznawstwa, literaturoznawstwa) z największym pożytkiem dla uczniów i studentów, a także uczestników mediów?
  2. Kilku prelegentów ma doświadczenie w edukacji filmowej. Takie doświadczenia są też oczywiście udziałem Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, głównego organizatora konferencji. Jak można te doświadczenia wykorzystać w innych interesujących nas sferach, tzn. w nauczaniu o mediach innych niż film oraz w refleksji nad zastosowaniem mediów w nauczaniu we wszelkich innych dziedzinach?
  3. Kilku prelegentów przedstawi studia przypadków lub wyniki badań. Wydaje się interesujące, jakiej mierze działania te były (są) uwarunkowane przez rozwiązania systemowe obowiązujące w dziedzinie edukacji medialnej w danym kraju.

Zagadnienia te oczywiście traktujemy jedynie jako próbę doprecyzowania tematu konferencji. W żaden sposób nie ograniczają one swobody wypowiedzi.